Romeinen 8 | 12 Broeders en zusters, we hoeven ons niet langer te laten leiden door onze eigen wil. 13 Als u dat wel doet, zult u zeker sterven. Als u echter uw zondige wil doodt door de Geest, zult u leven. 14 Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God. 15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’. 16 de Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. 17 En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen, erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister. 18. Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard. 19 De schepping ziet er reikhalzend naar uit dat openbaar wordt wie Gods kinderen zijn. 20 Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar ze heeft hoop gekregen, 21 Omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid en zal delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen geschonken wordt.  22 Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt. 23 En dat niet alleen, ook wijzelf, die als voorschot de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn, de verlossing van ons sterfelijk bestaan. 24 In deze hoop zijn we gered. Als we echter nu al zouden zien waarop we hopen, zou het geen hoop meer zijn. Wie hoopt er nog op wat hij al kan zien? 25 Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden. 26 De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten.

• Lees Romeinen 8:12-26 samen voor, door vers voor vers af te wisselen
• Lees het tekstgedeelte voor jezelf in een andere vertaling/taal
  • Wat valt je op?
• Wat roept dit tekstgedeelte bij je op?
  • Wat in de tekst verwondert je?
  • Wat in de tekst is belangrijk voor je, waarom?
  • Maakt iets in het tekstgedeelte je boos? Of bang?

BIDDEN | Paulus schrijft dat de schepping in barensweeën verkeert & ook wij zelf zuchten.  Bid met elkaar voor het zuchten wat jullie ervaren en opmerken, als je kijkt naar God’s schepping.

            Begin je gebed met:

• • Abba Vader, we zuchten over..
  • Schepper God, we bidden uw ontferming voor..

DANKEN | Paulus beschrijft naast het zuchten, een hoopvol (ver)wachten!

• Dank God
  • voor Zijn verlossing
  • voor de beloften over Zijn Geest om ons te helpen in onze zwakheid.